Globalne chłodzenie, patriotyczne prostytutki i dlaczego zamachowcy samobójcze powinni kupić ubezpieczenie na życie
Kup książkę - Superfreakonomics Steven D. Levitt i Stephen J. Dubner
Jaki dokładnie jest temat książki SuperFreakonomics?
Wyjaśniono to w książce Superfreakonomics (2009), dlaczego myślenie jak ekonomista może pomóc nam w lepszym zrozumieniu naszego współczesnego środowiska. Korzystając z kolorowych opowieści z historii ludzkości, notatki te wyjaśniają podstawowe koncepcje ekonomiczne i konieczność gromadzenia danych. Sugerują również nieoczekiwane odpowiedzi na globalne problemy, przed którymi stoimy, takie jak zmiany klimatu.
Kto jest docelową publicznością książki SuperFreakonomics?
- Każdy, kto jest zainteresowany interesującymi prawdami statystycznymi dotyczącymi ludzkiego zachowania, powinien czytać tę książkę.
- Matematycy i statystycy, którzy wierzą w siłę statystyki
- Każdy, kto zainteresuje się poznaniem bardzo taniej metody zwalczania globalnego ocieplenia, powinien czytać.
Kim są Steven D. Levitt i Stephen J. Dubner i co oni robią?
Amerykański ekonomista, Steven D. Levitt, ma stopnie naukowe z Harvard University i Massachusetts Institute of Technology. Specjalizował się w badaniu przestępczości i korupcji przez ostatnie dwie dekady. Jest teraz zatrudniony jako profesor na University of Chicago.
Stephen J. Dubner jest pisarzem i dziennikarzem ze Stanów Zjednoczonych, który specjalizuje się w tematach ekonomicznych. Ponadto jest autorem wyboru mojej religii (wcześniej znanej jako burzliwe dusze) i wyznania bohatera, które są dostępne w Amazon.
Co dokładnie jest dla mnie? Dane mają klucz do rozwiązywania problemów społeczeństwa.
Czy rozważasz problemy społeczeństwa, niezależnie od tego, czy są to globalne ocieplenie, terroryzm czy choroba, skoro nie ma odpowiedzi w zasięgu wzroku? Dlaczego na świecie jest tak wiele inteligentnych osób, które nie są w stanie rozwiązać żadnego problemu? Dlaczego tak spektakularnie zawodzą? Niekomfortowo wielu ekspertów nie szuka rozwiązań w najbardziej oczywistym miejscu: zimne, twarde fakty. To nieprzyjemna rzeczywistość. Nieproporcjonalna liczba z nich opiera swoje pomysły na błędnych wspomnieniach i doświadczeniach ludzi, co prowadzi do nieporozumień i błędów. Z drugiej strony statystyki są pozbawione emocji, solidne i proste. Te komentarze podkreślają kilka bardziej nieoczekiwanych odpowiedzi, które można znaleźć w danych. Czytanie ich może spowodować ponowne rozważenie podejścia do problemów i poszukiwania rozwiązań.
W tych notatkach dowiesz się, dlaczego współczesne prostytutki płacą znacznie mniej niż prostytutki w XIX wieku; Dlaczego podwyższone podatki przyczyniły się do wzrostu populacji szczurów; I dlaczego odpowiedzią na globalne ocieplenie może być pompowanie większego zanieczyszczenia w atmosferze.
Statystyki mogą dostarczyć nam mnóstwa informacji o naszym świecie.
Czy jesteś jedną z tych osób, które denerwują się, gdy ktoś w twoim bezpośrednim sąsiedztwie pozostawia śmieci? Możliwe, że zastanawiasz się, co powoduje, że działają w tak nieostrożnie. Możesz nawet żałować, że nie możesz wejść do ich umysłów i dowiedzieć się, co myślą. Faktem jest, że nie możemy dostać się do umysłu innych ludzi. Dlatego mamy tendencję do odrzucania takich myśli. Mimo to mamy zdolność wpływania na ich niechciane działania. Ponieważ w końcu rządy i inne instytucje publiczne robią to cały czas, w formie zachęt, które nagradzają nas za robienie tego, co jest dobre. Niestety programy motywacyjne rzadko odnoszą sukcesy w sposób, w jaki są przeznaczone. Przez większość czasu mają szkodliwe efekty nokautowe, co wprowadza w życie prawo niezamierzonych konsekwencji.
Weźmy na przykład wdrożenie kosztów pobierania śmieci opartych na wolumenie. Miało to służyć jako zachęta dla osób do zmniejszenia produkcji śmieci. Zamiast tego jednostki wymyśliły genialne metody, aby zapłacić opłatę. Wiele osób w Niemczech zaczęło zrzucić niezmożone jedzenie w toalecie, co w konsekwencji spowodowało wzrost liczby ludności szczurów. Gdybyśmy jednak przewidywali reakcje ludzi na zachęty przed wprowadzeniem ich, zaoszczędzilibyśmy dużo czasu i wysiłku. A jak to zrobić? Infiltrując ich umysły dowodami statystycznymi. Ludzie działają w określony sposób z różnych powodów, które można odkryć poprzez gromadzenie i analizę danych i statystyki. Niektóre interesujące i nieoczekiwane opowieści zostały ujawnione w poniższych notatkach, które zostały zebrane przez pisarzy w celu podkreślenia znaczenia statystyk w rozumieniu ludzkich zachowań.
Podejmij decyzje gospodarcze, a będziesz w stanie odkryć tajemnice cywilizacji.
Ekonometrycy są poddawani surowej krytyce w czasie upadku gospodarczego i kryzysu - i bardzo słusznie! Mimo to ekonomiści, a przynajmniej ci, którzy wierzą w taki sam sposób, jak oni, mogą naprawdę mieć ogromną pomoc dla społeczeństwa jako całości. Pomimo faktu, że zwykle łączymy myślenie gospodarcze z nieetycznymi wysiłkami w celu maksymalizacji zysków, myślenie gospodarcze naprawdę ma więcej wspólnego z próbami zrozumienia zewnętrznego środowiska. Podstawą ekonomii jest nic więcej niż sformułowanie hipotez przy użyciu wiarygodnych faktów. Umożliwia to ekonomistom utrzymanie obiektywności i rozróżnienie normalnego zachowania od wyjątków od reguły.
Lato 2001 r. W Stanach Zjednoczonych stało się znane jako „Lato rekina”. Ośmioletni chłopiec, który został zaatakowany i stracił rękę i kawałek uda, otrzymał dużą uwagę mediów, co przyczyniło się do zwiększonej świadomości podwodnych drapieżników. Z tego powodu opinia publiczna przekonała się, że rekiny były bardziej śmiertelne niż kiedykolwiek. Jednak po przeprowadzeniu obiektywnych badań statystycznych wykazano, że liczba ataków rekinów w tym roku była porównywalna z normalnymi liczbami z poprzednich lat - świadomość społeczna była po prostu większa niż zwykle. W ten sposób myślenie jak ekonomista zbliży cię do rzeczywistości sytuacji. Ale to nie wszystko - zachęci cię również do myślenia poza pudełkiem. Nawet najbardziej trudny problem można rozwiązać, zbliżając się do niego w sposób logiczny, metodyczny i dokładny ze wszystkich możliwych punktów i perspektyw.
Powóz konny były głównym sposobem transportu na początku XX wieku. Wynikająca z nadmiarek odchodów koni wzrosła w znaczący i nieprzyjemny problem zapachowy. Ponieważ jednak nie było żadnej metody, aby konie wytwarzały mniej gnoju w jakikolwiek sposób, problem ten wydawał się nie do pokonania. Racjonalne, dociekliwe badacze zaczęli podchodzić do problemu z innego punktu widzenia, zamiast koncentrować się tylko na tym, jak skłonić konie do jedzenia. Zamiast próbować zminimalizować obornik, stworzyli coś, co może skutecznie zastąpić sam konia: samochód! W podobny sposób tematy omówione w tych notatkach zbadają wiele elementów naszego społeczeństwa z różnych perspektyw, zaczynając od prostytucji.
Statystyki dotyczące prostytucji pokazują szereg czynników ekonomicznych.
Obecnie większość firm jest kontrolowana przez mężczyzn, jak pokazuje różnica wynagrodzeń, której wiele kobiet nadal doświadcza. Istnieje jednak jedna branża, w której kobiety zawsze miały dominującą pozycję: prostytucja. Kiedy patrzymy na statystyki pracy seksualnej, możemy zobaczyć, jak pojawiają się naprawdę fascynujące wzorce. Prostytucja zapewniła znacznie wyższą płacę sto lat temu. Szacuje się, że dziewczyny z motyla Everleigh, które pracowały w znanym burdelu w Chicago około 1900 roku, zarobiły do 430 000 USD rocznie. Jest to pensja, którą współczesny pracownik seksualny może tylko marzyć o zarabianiu. Więc co się zmieniło od tego czasu? Mężczyźni częściej odwiedzali prostytutki wcześniej, kiedy seks przedmałżeński był mniej powszechny niż obecnie w bardziej wolnej kulturze. Praca w burdelu była również nielegalna, więc szansa na aresztowanie, a także wstyd społeczny związany z prostytucją, spowodowała większą wynagrodzenie za zrekompensowanie ryzyka i wad okupacji.
Jednak w ostatnich latach więcej kobiet zgłosiło się na ochotnika do pracy w branży seksualnej, podczas gdy mniej mężczyzn jest gotowych zapłacić za seks. Ze względu na nadwyżkę podaży w stosunku do popytu spadły ceny, a dochody spadły. Zapotrzebowanie na pracę seksualną podlega również wahaniom w krótkoterminowych zdarzeniach. Zgodnie z ustaleniami dwuletniego dochodzenia w tej sprawie, pracownicy seksualni angażują się w dyskryminację cenową. Implikacja tego jest to, że kobiety pobierały większe stawki klientom, którzy byli wyraźnie bogatsi, na co wskazują lepsze ubrania lub bardziej wyrafinowane zachowanie.
Wyniki pokazują również, w jaki sposób pracownicy seksualne szybko reagują, gdy nastąpi wzrost zapotrzebowania na swoje usługi. Na przykład stawki w jednym obszarze wzrosły o 30% w okresie świątecznym Święto Dziękczynienia, ze względu na napływ klientów odwiedzających ich krewnych i szukających odrobiny dodatkowej rozrywki. Nawet ci, którzy nie pracowali w branży seksualnej, skorzystali z szansy zarobić trochę więcej pieniędzy w okresie świątecznym! Jeśli chodzi o to, jak reagują na żądanie, pracownicy seksualni nie są inaczej niż Santas w domu towarowym: kiedy postrzegają możliwość zarabiania większej ilości pieniędzy, będą pracować w nadgodzinach, aby jak najlepiej wykorzystać krótkoterminowe możliwości zatrudnienia.
Terroryści mogą zostać zatrzymani przed rozpoczęciem napaści, jeśli zastosujemy rozumowanie ekonomiczne.
Terroryzm jest współczesnym niebezpieczeństwem, o które wszyscy powinniśmy się martwić, zwłaszcza że cele i ofiary są wybierane losowo. Jest to również jeden z powodów, dla których terroryzm jest tak trudny do uniknięcia. Chociaż analiza danych nie jest pozbawiona ograniczeń, może być przydatna w wykrywaniu terrorystów, zanim przeprowadzą swoje ataki. Aby zrozumieć terrorystów, konieczne jest zrozumienie ich motywacji. Alan Krueger, profesor ekonomii na Uniwersytecie Princeton, przeprowadził badanie, w którym porównał dane o terrorystach w Libanie z statystykami o ogólnej populacji kraju. Wyniki były szokujące dla wszystkich. Zamiast być słabo wykształconym i pochodzącym z zamożnego gospodarstwa domowego z klasy średniej, terroryści częściej są dobrze wykształceni i pochodzą od takich rodzin. Tym, co ich motywuje, nie jest ubóstwo ani zysku osobiste, ale raczej chęć angażowania się w polityczne akt solidarności.
Rozwijanie lepszego zrozumienia, dlaczego i jak działają terroryści, pozwoli nam lepiej je zidentyfikować w przyszłości. Jednak tradycyjne metody antyterrorystyczne, takie jak słuchanie dyskusji podejrzanych, okazały się w przeszłości nieskuteczne. Tak więc Ian Horsley, którego prawdziwe nazwisko zostało tutaj zmienione w celu ochrony tożsamości autora, stworzył algorytm, który analizuje dane finansowe w celu wyeliminowania potencjalnych terrorystów. Pierwotnie zaprojektowany do identyfikacji oszustów, system wykorzystuje teraz wskazania do identyfikacji zachowania, które mogą wskazywać na obecność terrorysty. Możliwe jest zidentyfikowanie pozytywnych wskazań, szukając cech, które często dzielą terroryści, takie jak wynajmowanie, a nie kupowanie domu lub zapisanie się jako student. Ponadto negatywne wskazanie reprezentuje coś, czego terroryści zwykle nie zrobiliby, na przykład inwestowanie w ubezpieczenie na życie, które wyraźnie nie opłaciłyby się w przypadku samobójstwa przez terrorystę.
Pomimo faktu, że algorytm nie jest bezbłędny, może być użytecznym narzędziem w identyfikowaniu podejrzanych, którzy w przeciwnym razie stałyby się niewykryte. Ze swojej strony terroryści mogą teraz rozważyć zakup ubezpieczenia na życie, aby być po bezpiecznej stronie rzeczy.
Ludzie nie są ani całkowicie altruistyczni, ani całkowicie apatyczni wobec swoich działań.
Według New York Timesa, kiedy Kitty Genovese, 28-letnia kobieta z Nowego Jorku, została dźgnięta na śmierć w jeden dzień w 1964 r., Trzy wyraźne napaści, które spowodowały morderstwo Genovese, zostało świadków przez 38 pieszych, z których żaden nikt zgłosił incydent władzom. Ze względu na jego znaczenie jako wielką ilustrację obojętności obserwatora, zjawisko, które wyjaśnia sposób, w jaki obserwujemy coś niepokojącego, ale nic nie robimy, ponieważ uważamy, że ktoś inny się tym zajmie, sprawa zyskała powszechna uwaga. Było to postrzegane przez krytyków jako głośne i oczywiste ostrzeżenie, że społeczeństwo było zasadniczo samolubne i niewrażliwe na potrzeby innych.
Niemniej jednak zaledwie 20 lat później postrzeganie opinii publicznej całkowicie się zmieniło. Wszyscy zaczęli wierzyć, że społeczeństwo było z natury życzliwe w swoich intencjach. Jako znaczący trend w latach 80. teoria gier, która jest naukową syntezą psychologii i ekonomii, została spopularyzowana. W szczególności jeden eksperyment oferował bardzo zastosowany wgląd w naturę ludzkich zachowań. Gra dyktatora ocenia gotowość podmiotu do dzielenia się swoimi pieniędzmi z kompletnym nieznajomym w zamian za nagrodę pieniężną. Wyniki były naprawdę niesamowite. Gracze z różnych krajów i sytuacji byli jednogłośnie poparli równe dzielenie się pieniędzmi, rozpowszechniając stereotyp chciwego i głupiego człowieka. Czy tak się stało, czy nie? Według Johna List, znanego ekonomisty eksperymentalnego, to odkrycie nie pasowało do niego. Została przez niego opracowana seria gier dyktatorów, zmodyfikowana i bardziej realistyczna, aby przetestować życzliwość społeczeństwa.
Zgodnie z interpretacją List osoby mogą zarówno ukraść, jak i przekazywać pieniądze wyobrażonym nieznajomym. I zanim gra mogła się rozpocząć, gracze musieli wykonywać kilka przyziemnych obowiązków, takich jak stemplowanie liter z ich nazwiskami. Ostatecznie tylko 6 procent uczestników zdecydowało się podzielić pieniądze, a pozostałe 66 procent zachowało je dla siebie.
Niektóre z najtrudniejszych problemów mają jedne z najprostszych odpowiedzi.
Wszyscy doświadczyli frustracji związanej z trudnym problemem, który nie chce odejść bez względu na to, jak bardzo się starasz. Właśnie to codziennie przechodzą naukowcy. Co mają zrobić, gdy nie ma w zasięgu wzroku rozwiązań? Zbumują informacje w celu obiektywnego przeanalizowania sytuacji i określenia pierwotnych przyczyn. Tak jak miało to miejsce w szpitalu wiedeńskim w 1847 r., Ta technika może nawet ratować życie w niektórych przypadkach. W tym czasie jedna na sześć zdrowych kobiet, które urodziły w szpitalu, było narażone na zarażenie się potencjalnie śmiertelną gorączkę. Ignatz Semmelweis podjął decyzję o podjęciu tej kwestii, zbierając jak najwięcej informacji na temat sytuacji.
W swoich badaniach odkrył, że kobiety, które urodziły w domu lub na oddziałach położnych, były znacznie mniej skłonne do uzyskania gorączki niż kobiety, które urodziły w szpitalach lekarzy płci męskiej. Kilka dni później wieści rozeszły się o śmierci mężczyzn Doktora po przecięciu palca podczas autopsji i zanieczyszczeniu zwłokami. Męskie lekarze, którzy przeprowadzili sekcję zwłok, następnie udali się prosto do stacji porodowej, gdzie przekazali zwłokowe cząsteczki na kobiety, które miały się urodzić. Odpowiedź była prosta - musieli tylko umyć ręce! Uzyskanie informacji pomaga również w identyfikacji problemów, które mogły nie być wcześniej widoczne. Rozwiązania nowo odkrytych problemów prowadzą do wynalazku, jak miało to miejsce w latach 50. XX wieku, kiedy Henry Ford rozpoczął pracę z danymi z wypadków samochodowych w celu opracowania modelu T.
Śmiertelności wypadków z wypadków były znaczącym źródłem śmiertelności w tym okresie, co stanowi 40 000 zgonów rocznie. Robert Strange McNamara został zrekrutowany przez Forda do zebrania i analizy danych, aby prowadzić bezpieczniejsze doświadczenie. McNamara stwierdził, że większość obrażeń była spowodowana przez głowy pasażerów, które zapadają się na koła sterujące i przednią szybę w wyniku zderzenia. Z tego powodu kilku projektantów próbowało uczynić koła sterujące bardziej miękkie, aby zmniejszyć zmęczenie. Zamiast skupiać się na kwestii z tej samej perspektywy, co dane, McNamara zbliżył się do niego z innej perspektywy: dlaczego nie zapobiec poruszaniu się głowy? Wniosek był tanim, prostym lekarstwem, które może zmniejszyć ryzyko śmiertelności nawet o 70%: pas bezpieczeństwa!
Trudno jest zwalczyć globalne ocieplenie ze względu na nieporozumienie wokół niego.
Według społeczności naukowej globalne ocieplenie jest uważane za jedno z najpoważniejszych zagrożeń dla ludzi, które przeżyły, według społeczności naukowej. Dlaczego więc nie robimy więcej, aby rozwiązać ten problem? Globalne ocieplenie jest nowym zjawiskiem spowodowanym działalnością człowieka; Jednak nie rozumiemy jeszcze, w jaki sposób i w jakim stopniu to się dzieje, ponieważ nie mamy możliwości dowiedzenia się, jak duży będzie nasz wpływ, ani czy spowoduje to katastrofę, czy nie, trudno jest przeprowadzić bezstronną publiczną dyskusję na temat publicznej dyskusji temat. Ponadto fakt, że na debaty o globalnym ociepleniu wpływają uporczywe nieporozumienia, nie pomaga. Na przykład samochody i przemysł są konsekwentnie prezentowane jako główne czynniki napędzające globalne ocieplenie. Jednak światowe przeżuwacze, zwłaszcza krowy, są odpowiedzialne za 50 procent więcej emisji gazów cieplarnianych niż w połączeniu całej branży transportu.
Dlaczego więc nie zbierać i przeanalizować dodatkowych danych w celu ustalenia zmiennych, które naprawdę napędzają zmiany klimatu? Prawda jest taka, że globalne ocieplenie jest wysoce skomplikowanym problemem, z wieloma wskazówkami, które należy wziąć pod uwagę, jak wcześniej wspomniano. Ponadto naukowcy klimatu nie są w stanie przeprowadzić prób, co oznacza, że nie są w stanie ustalić, które zasady są najbardziej skuteczne w zmniejszaniu globalnego ocieplenia. Nasze próby zwalczania globalnego ocieplenia są również utrudnione przez negatywne efekty zewnętrzne. Negatywne efekty zewnętrzne są konsekwencjami, które są odczuwalne przez dużą liczbę osób, ale nie są odczuwane przez tych, którzy są za nich odpowiedzialni. Nadmierne spożycie mięsa ludzi z Zachodu - a także gazy cieplarniane wytwarzane przez krowy - jest na przykład głównym czynnikiem przyczyniającym się do wzrostu poziomu morza i zanurzenia małej wyspy na południowym Pacyfiku.
Niestety, jeśli jesteś odpowiedzialny, ale nie musisz stawić czoła reperkusjom swoich działań, wątpliwe jest, aby zmienić swoje zachowanie na lepsze. Inicjatywy, takie jak film Al Gore, niewygodna prawda i jego sojusz na rzecz ochrony klimatu, próbowały zwiększyć świadomość, z różnym sukcesem, zmian klimatu. Nie zmienimy naszego zachowania, dopóki nie otrzymamy zachęt do tego, dlatego radzenie sobie z globalnym ociepleniem jest tak trudne. Jednak może być dostępne szybkie lekarstwo - słyszałeś o tym? Więcej informacji można znaleźć w końcowej notatce!
Według statystyk możemy walczyć z globalnym ociepleniem, zwiększając zanieczyszczenie, a nie zmniejszyć je.
Ludzie niechętnie odkładają pieniądze, aby zapobiec przyszłej kwestii, ponieważ zawsze istnieje możliwość, że może pojawić się bardziej przystępne i celowe lekarstwo. Naprawdę może istnieć szybka i opłacalna metoda zwalczania globalnego ocieplenia-na pierwszy rzut oka wydaje się, że jest paradoksalna. Aby lepiej zrozumieć, jak to działa, musimy wrócić do 1991 roku i erupcję wulkanu Pinatubo. Minęły dwa lata, zanim mgła w powietrzu usunęła się w wyniku ogromnej erupcji. Co zaskakujące, planeta ochłodziła się w tym okresie, w wyniku czego las stał się bardziej agresywnie. Nathan Myhrvold, były dyrektor ds. Technologii w Microsoft, który jest teraz badaczem w Intelektual Ventures w Seattle, wpadł na pomysł po tym: dlaczego nie spróbować naśladować tego procesu, wpływając na pogodę?
Geoinżynieria lub akt ingerowania w globalny system klimatyczny może być kluczem do odwrócenia skutków zmian klimatu. Zostało to ujawnione w badaniu National Academy of Sciences z 1992 r., Że pompowanie dwutlenku siarki do stratosfery może chłodzić glob - było to tylko kwestia wzorca niż to, co w tym czasie robił przemysł! 100 000 ton dwutlenku siarki wstrzykniętych do atmosfery rocznie może odwrócić ocieplenie w Arktyce i zmniejszyć go na półkuli północnej, jeśli został on dokładnie ustawiony. Jedyne, co musielibyśmy zrobić, to skorzystać z istniejących urządzeń energetycznych i pompować z nich zanieczyszczenia do stratosfery za pomocą aparatu w kształcie węża. Koc Budyko to nazwa nadana mglistej osłonie wygenerowanej w wyniku eksperymentu na cześć rosyjskiego klimatologa. Ta technika byłaby nie tylko niedroga i prosta, ale byłaby również odwracalna, gdyby nie działała zgodnie z przeznaczeniem.
Tak, wydaje się nieco dziwne zwalczanie skutków zanieczyszczenia powietrza poprzez powodowanie większego zanieczyszczenia, ale dowody sugerują, że może to być skuteczne. Weź pod uwagę, że kosztowałoby to tylko 250 milionów dolarów, czyli o 50 milionów dolarów mniej niż organizacja Al Gore, spędza każdego roku na zebranie świadomości społecznej na temat zmian klimatu.
Superfreakonomics to książka, która ma ostateczne podsumowanie.
Głównym tematem tej książki jest to, że ludzkie zachowanie może być znacznie skuteczniejsze, gdy statystyki są wykorzystywane do pomocy w analizie. Znalezienie odpowiedzi na długotrwałe problemy i uczynienie świata lepszym miejscem może być osiągnięte poprzez gromadzenie danych, zadawanie odpowiednich pytań i obiektywne. Porady dotyczące działania: Nigdy nie możesz mieć zbyt wielu informacji! Ilekroć masz do czynienia z problemem, którego nie możesz rozwiązać, zacznij od odłączenia się od z góry przyjętych wyobrażeń o sytuacji. Czy jesteś zdania, że twój kot sika na podłodze w środy, skoro jest to wtorek? Wydaje się to nieprawdopodobne. Zacznij zbierać jak najwięcej informacji, aby zidentyfikować najważniejsze wskazania. Co robisz w środy i co robi twój kot w środy? Co dokładnie je? Spróbuj dowiedzieć się, jak możesz wpłynąć na te wskazania, aby dojść do rozwiązania problemu. Być może twój kot czuje się samotny w wyniku długich godzin pracy w środy i próbuje zwrócić twoją uwagę. Dalsze czytanie jest zalecane: kiedy obrabować bank, napisany przez Stevena D. Levitta i Stephena J. Dubnera, jest książką o tym, jak obrabować bank. Kiedy ROB A Bank (2015) to kompilacja esejów pierwotnie opublikowanych na blogu Freakonomics na Freakonomics.com, który trwa od 10 lat i nadal jest silny. Levitt i Dubner skupiają swoją uwagę na nieoczekiwanym i wprost dziwnym, omawiając wszystko, od tego, dlaczego powinieneś unikać kogoś o drugim imieniu Wayne, po to, dlaczego niektórzy z nas powinni uprawiać więcej seksu niż inni w swojej książce.
Kup książkę - Superfreakonomics Steven D. Levitt i Stephen J. Dubner
Scenariusz BrookPad Zespół oparty na Superfreakonomics Stevena D. Levitta i Stephena J. Dubnera